
ใครบางคนเคยบอกไว้ว่า “มนุษย์เราเกิดมาแค่หนเดียว จะคิดหาหรือทำการสิ่งใด อย่าได้นิ่งนอนใจ โดยเฉพาะอย่างยิ่งความดี จงเร่งรีบทำความดี คิดดีใฝ่ดีกันเข้าไว้ ทำได้ไม่จบไม่สิ้น เพราะความดีไม่มีสึกหรอ และก็ไม่ต้องรอให้จนถึงชาติหน้า เพราะเชื่อเถอะว่าสักวันเทวดาบนฟ้าจะเห็นใจ”
“ทำดีได้ดี” ถ้าแน่ใจว่าคำๆ นี้ยังได้ผลจริง แล้วเหตุไฉนหนุ่มซื่อจิตใจดีอย่าง “กล้วย” (เท่ง เถิดเทิง) สวรรค์ถึงบันดาลให้เขาเป็นได้แค่เบ๊ตัวประกอบประจำคณะลิเกที่วันๆ คอยเป็นลูกมือ วิ่งซื้อกับข้าว ซักผ้า ล้างจานให้กับชาวคณะทุกคน แถมยังถูกกลั่นแกล้งสารพัด หรือชาตินี้กล้วยจะเป็นได้แค่โนบอดี้…คนดีที่ไม่มีใครรัก โนทั้งมันนี โนการ์ด โนคาร์ โนๆๆๆ สารพัดโนเท่านี้เองเหรอเนี่ย